و من خطبة له عليه‌السلام يقرر فضيلة الرسول الكريم
دوران جاهليّت و نعمت بعثت

بَعَثَهُ وَ اَلنَّاسُ ضُلاَّلٌ فِي حَيْرَةٍ
خدا پيامبر اسلام را به هنگامى مبعوث فرمود كه مردم در حيرت و سرگردانى بودند

وَ حَاطِبُونَ فِي فِتْنَةٍ
در فتنه‌ها به سر مى‌بردند

قَدِ اِسْتَهْوَتْهُمُ اَلْأَهْوَاءُ
هوى و هوس بر آنها چيره شده

وَ اِسْتَزَلَّتْهُمُ اَلْكِبْرِيَاءُ
و خود بزرگ بينى و تكبّر به لغزش‌هاى فراوانشان كشانده بود

وَ اِسْتَخَفَّتْهُمُ اَلْجَاهِلِيَّةُ اَلْجَهْلاَءُ
و نادانيهاى جاهليّت پست و خوارشان كرده

حَيَارَى فِي زَلْزَالٍ مِنَ اَلْأَمْرِ
و در امور زندگى حيران و سرگردان بودند

وَ بَلاَءٍ مِنَ اَلْجَهْلِ
و بلاى جهل و نادانى دامنگيرشان بود

فَبَالَغَ صلى‌الله‌عليه‌وآله فِي اَلنَّصِيحَةِ
پس پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم در نصيحت و خيرخواهى نهايت تلاش را كرد

وَ مَضَى عَلَى اَلطَّرِيقَةِ
و آنان را به راه راست راهنمايى

وَ دَعَا إِلَى اَلْحِكْمَةِ
و از راه حكمت و موعظۀ نيكو، مردم را به خدا دعوت فرمود

وَ اَلْمَوْعِظَةِ اَلْحَسَنَةِ