و من خطبة له عليه‌السلام في ذكر المكاييل و الموازين
(در اين خطبه امام عليه السّلام در بارۀ اندازه‌ها و مقياس‌ها صحبت فرمود

عِبَادَ اَللَّهِ إِنَّكُمْ وَ مَا تَأْمُلُونَ مِنْ هَذِهِ اَلدُّنْيَا أَثْوِيَاءُ مُؤَجَّلُونَ
بندگان خدا! شما و آنچه از اين دنيا آرزومنديد، مهمانانى هستيد كه مدّتى معيّن براى شما قرار داده شده

وَ مَدِينُونَ مُقْتَضَوْنَ أَجَلٌ مَنْقُوصٌ وَ عَمَلٌ مَحْفُوظٌ
بدهكارانى هستيد كه مهلت كوتاهى در پرداخت آن داريد، و اعمال شما همگى حفظ‍‌ مى‌شود

فَرُبَّ دَائِبٍ مُضَيَّعٌ
چه بسيارند تلاشگرانى كه به جايى نرسيدند

وَ رُبَّ كَادِحٍ خَاسِرٌ
و زحمتكشانى كه زيان ديدند

وَ قَدْ أَصْبَحْتُمْ فِي زَمَنٍ لاَ يَزْدَادُ اَلْخَيْرُ فِيهِ إِلاَّ إِدْبَاراً وَ لاَ اَلشَّرُّ فِيهِ إِلاَّ إِقْبَالاً
در روزگارى هستيد كه خوبى به آن پشت كرده و مى‌گذرد، و بدى بدان روى آورده، پيش مى‌تازد

وَ لاَ اَلشَّيْطَانُ فِي هَلاَكِ اَلنَّاسِ إِلاَّ طَمَعاً
و طمع شيطان در هلاكت مردم بيشتر مى‌گردد

فَهَذَا أَوَانٌ قَوِيَتْ عُدَّتُهُ
هم اكنون روزگارى است كه ساز و برگ شيطان تقويت شده

وَ عَمَّتْ مَكِيدَتُهُ
نيرنگ و فريبش همگانى

وَ أَمْكَنَتْ فَرِيسَتُهُ
و به دست آوردن شكار براى او آسان است

اِضْرِبْ بِطَرْفِكَ حَيْثُ شِئْتَ مِنَ اَلنَّاسِ
به هر سو مى‌خواهى نگاه كن

فَهَلْ تُبْصِرُ إِلاَّ فَقِيراً يُكَابِدُ فَقْراً
آيا جز فقيرى مى‌بينى كه با فقر دست و پنجه نرم مى‌كند

أَوْ غَنِيّاً بَدَّلَ نِعْمَةَ اَللَّهِ كُفْراً
يا ثروتمندى كه نعمت خدا را كفران كرده

أَوْ بَخِيلاً اِتَّخَذَ اَلْبُخْلَ بِحَقِّ اَللَّهِ وَفْراً
و با بخل ورزيدن در اداء حقوق الهى، ثروت فراوانى گرد آورده است

أَوْ مُتَمَرِّداً كَأَنَّ بِأُذُنِهِ عَنْ سَمْعِ اَلْمَوَاعِظِ وَقْراً
يا سركشى كه گوش او از شنيدن پند و اندرزها كر است

أَيْنَ أَخْيَارُكُمْ وَ صُلَحَاؤُكُمْ
كجايند خوبان و صالحان شما

وَ أَيْنَ أَحْرَارُكُمْ وَ سُمَحَاؤُكُمْ
كجايند آزاد مردان و سخاوتمندان شما

وَ أَيْنَ اَلْمُتَوَرِّعُونَ فِي مَكَاسِبِهِمْ
كجايند پرهيزكاران در كسب و كار

وَ اَلْمُتَنَزِّهُونَ فِي مَذَاهِبِهِمْ
كجايند پاكيزگان در راه و رسم مسلمانى

أَ لَيْسَ قَدْ ظَعَنُوا جَمِيعاً عَنْ هَذِهِ اَلدُّنْيَا اَلدَّنِيَّةِ
آيا جز اين است كه همگى رخت بستند و رفتند؟ و از اين جهان پست و گذران

وَ اَلْعَاجِلَةِ اَلْمُنَغِّصَةِ
و تيره كنندۀ عيش و شادمانى گذشتند

وَ هَلْ خُلِقْتُمْ إِلاَّ فِي حُثَالَةٍ لاَ تَلْتَقِي إِلاَّ بِذَمِّهِمُ اَلشَّفَتَانِ اِسْتِصْغَاراً لِقَدْرِهِمْ وَ ذَهَاباً عَنْ ذِكْرِهِمْ
مگر نه اين است كه شما وارث آنها بر جاى آنان تكيه زديد، و در ميان چيزهاى بى ارزش قرار داريد كه لب‌هاى انسان به نكوهش آن مى‌جنبد؟ تا قدر آنها را كوچك شمرده و براى هميشه يادشان فراموش گردد

فَ إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ
پس در اين نگرانى‌ها بايد گفت: « إِنّٰا لِلّٰهِ‌ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ‌ رٰاجِعُونَ‌» »

ظَهَرَ اَلْفَسَادُ فَلاَ مُنْكِرٌ مُغَيِّرٌ وَ لاَ زَاجِرٌ مُزْدَجِرٌ
فساد آشكار شد، نه كسى باقى مانده كه كار زشت را دگرگون كند، و نه كسى كه از نافرمانى و معصيت باز دارد

أَ فَبِهَذَا تُرِيدُونَ أَنْ تُجَاوِرُوا اَللَّهَ فِي دَارِ قُدْسِهِ
شما با چنين وضعى مى‌خواهيد در خانه قدس الهى و جوار رحمت پروردگارى قرار گيريد

وَ تَكُونُوا أَعَزَّ أَوْلِيَائِهِ عِنْدَهُ
و عزيزترين دوستانش باشيد

هَيْهَاتَ لاَ يُخْدَعُ اَللَّهُ عَنْ جَنَّتِهِ
هرگز خدا را نسبت به بهشت جاويدانش نمى‌توان فريفت

وَ لاَ تُنَالُ مَرْضَاتُهُ إِلاَّ بِطَاعَتِهِ
و جز با عبادت، رضايت او را نمى‌توان به دست آورد

لَعَنَ اَللَّهُ اَلْآمِرِينَ بِالْمَعْرُوفِ اَلتَّارِكِينَ لَهُ
نفرين بر آنان كه امر به معروف مى‌كنند و خود ترك مى‌نمايند

وَ اَلنَّاهِينَ عَنِ اَلْمُنْكَرِ اَلْعَامِلِينَ بِهِ
و نهى از منكر دارند و خود مرتكب آن مى‌شوند

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir