و من كلام له عليه‌السلام في أمر البيعة
(آنگاه كه همه با امام بيعت كردند و عبد اللّه بن عمر، سعد بن ابى‌وقاص، محمّد بن مسلمه، حسّان بن ثابت، و اسامة بن زيد از بيعت سرباز زدند امام عليه السّلام اين سخنرانى را در مدينه در سال 35 هجرى ايراد كرد)

لَمْ تَكُنْ بَيْعَتُكُمْ إِيَّايَ فَلْتَةً
بيعت شما مردم با من بى‌مطالعه و ناگهانى نبود

وَ لَيْسَ أَمْرِي وَ أَمْرُكُمْ وَاحِداً
و كار من و شما يكسان نيست

إِنِّي أُرِيدُكُمْ لِلَّهِ وَ أَنْتُمْ تُرِيدُونَنِي لِأَنْفُسِكُمْ
من شما را براى خدا مى‌خواهم و شما مرا براى خود مى‌خواهيد

أَيُّهَا اَلنَّاسُ أَعِينُونِي عَلَى أَنْفُسِكُمْ
اى مردم براى اصلاح خودتان مرا يارى كنيد

وَ اَيْمُ اَللَّهِ لَأُنْصِفَنَّ اَلْمَظْلُومَ مِنْ ظَالِمِهِ وَ لَأَقُودَنَّ اَلظَّالِمَ بِخِزَامَتِهِ حَتَّى أُورِدَهُ مَنْهَلَ اَلْحَقِّ وَ إِنْ كَانَ كَارِهاً
به خدا سوگند كه داد ستمديده را از ظالم ستمگر بستانم، و مهار ستمگر را بگيرم و به آبشخور حق وارد سازم، گر چه تمايل نداشته باشد

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir