و من وصية له عليه‌السلام لعبد الله بن العباس عند استخلافه إياه على البصرة
(نامه به عبد اللّه بن عباس، هنگامى كه او را در سال 36 هجرى به فرماندارى بصره نصب فرمود)

سَعِ اَلنَّاسَ بِوَجْهِكَ وَ مَجْلِسِكَ وَ حُكْمِكَ وَ إِيَّاكَ وَ اَلْغَضَبَ فَإِنَّهُ طَيْرَةٌ مِنَ اَلشَّيْطَانِ
با مردم، به هنگام ديدار و در مجالس رسمى و در مقام داورى، گشاده رو باش و از خشم بپرهيز، كه سبك مغزى، به تحريك شيطان است

وَ اِعْلَمْ أَنَّ مَا قَرَّبَكَ مِنَ اَللَّهِ يُبَاعِدُكَ مِنَ اَلنَّارِ وَ مَا بَاعَدَكَ مِنَ اَللَّهِ يُقَرِّبُكَ مِنَ اَلنَّارِ
و بدان! آنچه تو را به خدا نزديك مى‌سازد، از آتش جهنّم دور، و آنچه تو را از خدا دور مى‌سازد، به آتش جهنّم نزديك مى‌كند

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir