و من كلام له عليه‌السلام في معنى قتل عثمان
30 و از سخنان آن حضرت است در بارۀ كشتن عثمان

و هو حكم له على عثمان و عليه و على الناس بما فعلوا و براءة له من دمه

لَوْ أَمَرْتُ بِهِ لَكُنْتُ قَاتِلاً
اگر كشتن عثمان را فرمان داده بودم قاتل مى‌بودم

أَوْ نَهَيْتُ عَنْهُ لَكُنْتُ نَاصِراً
و اگر مردمان را از قتل وى بازداشته بودم، يارى او كرده بودم

غَيْرَ أَنَّ مَنْ نَصَرَهُ لاَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَقُولَ خَذَلَهُ مَنْ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ
ليكن جز اين نيست: آن كه او را يارى كرد، نتواند گفت من از آن كه او را خوار گذارد بهترم

وَ مَنْ خَذَلَهُ لاَ يَسْتَطِيعُ أَنْ يَقُولَ نَصَرَهُ مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّي
و آن كه او را خوار گذارد، نتواند گفت آن كه او را يارى كرد، از من بهتر است

وَ أَنَا جَامِعٌ لَكُمْ أَمْرَهُ
در كوتاه سخن روش او را براى شما بگويم

اِسْتَأْثَرَ فَأَسَاءَ اَلْأَثَرَةَ
بى مشورت ديگران به كار پرداخت، و كارها را تباه ساخت

وَ جَزِعْتُمْ فَأَسَأْتُمُ اَلْجَزَعَ
شما با او به سر نبرديد، و كار را از اندازه به در برديد

وَ لِلَّهِ حُكْمٌ وَاقِعٌ فِي اَلْمُسْتَأْثِرِ وَ اَلْجَازِعِ
خدا را حكمى است كه دگرگونى نپذيرد، و دامن خودخواه و ناشكيبا را بگيرد