و من كلام له عليه‌السلام
49 و از سخنان آن حضرت است

و فيه جملة من صفات الربوبية و العلم الإلهي اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِي بَطَنَ خَفِيَّاتِ اَلْأُمُورِ
سپاس خداى راست كه كارهاى پوشيده را داند

وَ دَلَّتْ عَلَيْهِ أَعْلاَمُ اَلظُّهُورِ
و نشانه‌هاى روشن، او را شناساند

وَ اِمْتَنَعَ عَلَى عَيْنِ اَلْبَصِيرِ
و ديدۀ بينا ديدنش نتواند

فَلاَ عَيْنُ مَنْ لَمْ يَرَهُ تُنْكِرُهُ
نه چشم آن كس كه او را نبيند منكر او گرديد

وَ لاَ قَلْبُ مَنْ أَثْبَتَهُ يُبْصِرُهُ
و نه دل آن كس كه او را شناخت، به ديده تواندش ديد

سَبَقَ فِي اَلْعُلُوِّ فَلاَ شَيْءَ أَعْلَى مِنْهُ
در برترى از همه پيش است و هيچ چيز برتر از او نيست

وَ قَرُبَ فِي اَلدُّنُوِّ فَلاَ شَيْءَ أَقْرَبُ مِنْهُ
و در نزديك بودن چنان است، كه چيزى نزديكتر از او نيست

فَلاَ اِسْتِعْلاَؤُهُ بَاعَدَهُ عَنْ شَيْءٍ مِنْ خَلْقِهِ
پس نه برتر بودن او، وى را از آفريده‌اش دور داشته

وَ لاَ قُرْبُهُ سَاوَاهُمْ فِي اَلْمَكَانِ بِهِ
و نه نزديك بودنش آفريده‌ها را با او در يك رتبت بداشته

لَمْ يُطْلِعِ اَلْعُقُولَ عَلَى تَحْدِيدِ صِفَتِهِ
خردها را بر چگونگى صفات خود آگاه نساخته

وَ لَمْ يَحْجُبْهَا عَنْ وَاجِبِ مَعْرِفَتِهِ
و در شناخت خويش تا آنجا كه بايد بر ديدۀ آنها پرده نينداخته

فَهُوَ اَلَّذِي تَشْهَدُ لَهُ أَعْلاَمُ اَلْوُجُودِ
اوست كه نشانه‌هاى هستى بر او گواه پيداست

عَلَى إِقْرَارِ قَلْبِ ذِي اَلْجُحُودِ
و زبان دل منكر بدين حقيقت گوياست

تَعَالَى اَللَّهُ عَمَّا يَقُولُهُ اَلْمُشَبِّهُونَ بِهِ

وَ اَلْجَاحِدُونَ لَهُ عُلُوّاً كَبِيراً