و من خطبة له عليه‌السلام لما غلب أصحاب معاوية أصحابه عليه‌السلام على شريعة الفرات بصفين و منعوهم الماء
51 و از خطبه‌هاى آن حضرت است چون سپاهيان معاويه در نبرد صفيّن شريعۀ فرات را گرفتند و ياران على را از برداشتن آب بازداشتند.

قَدِ اِسْتَطْعَمُوكُمُ اَلْقِتَالَ
از شما خواستند تا دست به جنگ بگشاييد

فَأَقِرُّوا عَلَى مَذَلَّةٍ
پس يا به خوارى برجاى بپاييد

وَ تَأْخِيرِ مَحَلَّةٍ
و از رتبه‌اى كه داريد فروتر آييد

أَوْ رَوُّوا اَلسُّيُوفَ مِنَ اَلدِّمَاءِ تَرْوَوْا مِنَ اَلْمَاءِ
يا شمشيرها را از خون تر كنيد، و آب را از كف آنان به در كنيد

فَالْمَوْتُ فِي حَيَاتِكُمْ مَقْهُورِينَ
خوار گشتن و زنده ماندنتان مردن است

وَ اَلْحَيَاةُ فِي مَوْتِكُمْ قَاهِرِينَ
و كشته گشتن و پيروز شدن، زنده بودن

أَلاَ وَ إِنَّ مُعَاوِيَةَ قَادَ لُمَةً مِنَ اَلْغُوَاةِ
معاويه گروهى نادان را به دنبال خود مى‌كشاند

وَ عَمَّسَ عَلَيْهِمُ اَلْخَبَرَ
و حقيقت را از آنان مى‌پوشاند. كوركورانه پى او مى‌تازند

حَتَّى جَعَلُوا نُحُورَهُمْ أَغْرَاضَ اَلْمَنِيَّةِ
تا خود را به كام مرگ در اندازند

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir