و من خطبة له عليه‌السلام
104 و از خطبه‌هاى آن حضرت است

أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اَللَّهَ سُبْحَانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداً صلى‌الله‌عليه‌وآله وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ اَلْعَرَبِ يَقْرَأُ كِتَاباً
و گزيدۀ آن پيش از اين نوشته شد كه در روايت با اين خطبه يكسان نيست همانا خداوند سبحان، محمّد (صلّى اللّه عليه و آله) را برانگيخت، و از عرب كسى كتابى نخوانده بود

وَ لاَ يَدَّعِي نُبُوَّةً وَ لاَ وَحْياً
و دعوى پيامبرى و وحى نكرده

فَقَاتَلَ بِمَنْ أَطَاعَهُ مَنْ عَصَاهُ
بيارى كسانى كه فرمان وى را مى‌بردند، با آنان كه راه نافرمانى او مى‌سپردند پيكار كرد تا به راه راستشان در آورد .

يَسُوقُهُمْ إِلَى مَنْجَاتِهِمْ
آنان را به سوى رستگارى راند

وَ يُبَادِرُ بِهِمُ اَلسَّاعَةَ أَنْ تَنْزِلَ بِهِمْ
و پيش از آنكه قيامت رسد از گمراهى‌شان رهاند :

يَحْسِرُ اَلْحَسِيرُ
كوته فكرى در شناخت خدا درمانده

وَ يَقِفُ اَلْكَسِيرُ
و شكسته عزيمتى راه به حق نبرده

فَيُقِيمُ عَلَيْهِ حَتَّى يُلْحِقَهُ غَايَتَهُ إِلاَّ هَالِكاً لاَ خَيْرَ فِيهِ
پيامبر او را برخيزاند و در راه كشاند، و بدانجا كه بايدش راند جز كسى كه طريق هلاكت مى‌پيمود، و در او خيرى نبود

حَتَّى أَرَاهُمْ مَنْجَاتَهُمْ
تا آن گاه كه به سر منزل نجاتشان رساند

وَ بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ
و در جايى كه بايستشان نشاند

فَاسْتَدَارَتْ رَحَاهُمْ
آسياى زندگى‌شان چرخيد

وَ اِسْتَقَامَتْ قَنَاتُهُمْ
و كارشان راست گرديد .

وَ اَيْمُ اَللَّهِ لَقَدْ كُنْتُ مِنْ سَاقَتِهَا حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذَافِيرِهَا
به خدا سوگند، من در دنبالۀ آن سپاه بودم تا يكباره پشت كرد

وَ اِسْتَوْسَقَتْ فِي قِيَادِهَا
و سر به حكم اسلام در آورد

مَا ضَعُفْتُ وَ لاَ جَبُنْتُ وَ لاَ خُنْتُ وَ لاَ وَهَنْتُ
نه سست شده‌ام نه ترسانم، نه خيانت كرده‌ام، نه ناتوانم

وَ اَيْمُ اَللَّهِ لَأَبْقُرَنَّ اَلْبَاطِلَ حَتَّى أُخْرِجَ اَلْحَقَّ مِنْ خَاصِرَتِهِ
به خدا سوگند، درون باطل را چاك مى‌زنم تا حق را از تهيگاه آن بيرون كنم

قال السيد الشريف الرضي و قد تقدم مختار هذه الخطبة

إلا أنني وجدتها في هذه الرواية على خلاف ما سبق من زيادة و نقصان

فأوجبت الحال إثباتها ثانية

«نهج البلاغه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir