و من خطبة له عليه‌السلام يذكر فيها آل محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله هُمْ عَيْشُ اَلْعِلْمِ وَ مَوْتُ اَلْجَهْلِ يُخْبِرُكُمْ حِلْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ وَ ظَاهِرُهُمْ عَنْ بَاطِنِهِمْ وَ صَمْتُهُمْ عَنْ حِكَمِ مَنْطِقِهِمْ
239 و از خطبه‌هاى آن حضرت است كه در آن خاندان محمد (صلّى اللّه عليه و آله) را ياد كند آنان دانش را زنده كننده‌اند، و نادانى را ميراننده، بردبارى‌شان شما را از دانش آنان خبر دهد و برون آنان از نهان و خاموش بودن‌شان از حكمت بيان

لاَ يُخَالِفُونَ اَلْحَقَّ وَ لاَ يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَ هُمْ دَعَائِمُ اَلْإِسْلاَمِ وَ وَلاَئِجُ اَلاِعْتِصَامِ بِهِمْ عَادَ اَلْحَقُّ إِلَى نِصَابِهِ وَ اِنْزَاحَ اَلْبَاطِلُ عَنْ مُقَامِهِ وَ اِنْقَطَعَ لِسَانُهُ عَنْ مَنْبِتِهِ
نه با حق ستيزند و نه در آن خلاف دارند، ستونهاى دينند و پناهگاهها كه مردمان را نگاه مى‌دارند. حق به آنان به جاى خود بازگرديد، و باطل از آنجا كه بود رانده شد و زبانش از بن بريد

عَقَلُوا اَلدِّينَ عَقْلَ وِعَايَةٍ وَ رِعَايَةٍ لاَ عَقْلَ سَمَاعٍ وَ رِوَايَةٍ فَإِنَّ رُوَاةَ اَلْعِلْمِ كَثِيرٌ وَ رُعَاتَهُ قَلِيلٌ
دين را چنانكه بايد، دانستند و فرا گرفتند و به كار بستند، نه كه تنها آن را شنفتند و به ديگران گفتند كه راويان دانش بسيارند، ليكن پاسداران آن اندك به شمار