هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به توصیف معشوق و تأثیر عمیق عشق بر دل شاعر می‌پردازد. شاعر از زیبایی‌های معشوق، مانند موها و ابروانش، سخن می‌گوید و عشق را به عنوان نیرویی که می‌تواند دل ویرانه را آباد کند، توصیف می‌کند. همچنین، اشاراتی به مفاهیم عرفانی مانند بندگی، تقدیر و حشر نیز در شعر دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی پیچیده، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۵۴۳

آهوی تو شیر کرده نخجیر
گیسوی تو مه کشد بزنجیر

ای سوره نور صورت تو
خط تو بر او نوشته تفسیر

کردند به بندگیت اقرار
خوبان ختا بتان کشمیر

دل بتکده شد زمهر رویت
شاید اگرم کنند تکفیر

از آب سرای میفروشان
شستیم زسینه نقش تزویر

آن بت چو به بتکده درآمد
زاصنام بلند گشت تکبیر

در خواب بهشت عدن دیدم
دوشم بوصال رفت تعبیر

عشق تو که گنج شایگان است
ویرانه دل نمود تعمیر

آن تیر دعا که در کمان بود
از شست برفت امشب آن تیر

تا عهد بطره بتان بست
آشفته گسست عقد تدبیر

زلف تو کمند آفتاب است
ابروت بمه کشیده شمشیر

آنان که بتان چین پرستند
روی تو نکرده اند تصویر

در معرض حشر و روز پرسش
ایدست خدا تو دست من گیر

تقدیر من است اگر چه دوزخ
در کش قلمی بخط تقدیر
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.