دانشوران بفضل و هنر کرده افتخار
بخت آوران بطالع میمون امیدوار

زاهد بزهد غره و صوفی بوجد حال
غازی بتیغ و مطرب از زخمهای تار

خور از شعاع و ماه بنازد بروشنی
گل خود زرنگ و بوی سهی سرو از اعتبار

بلبل بصوت دلکش و گلشن زسرو و گل
دریا و کان زگوهر پاک و زر عیار

طوطی بنطق و باده بنشئه شکر بطعم
عارف بذوق و مست زمی باغ از بهار

ما عاشقان که هیچ کسانیم در جهان
جز عشق بر که فخر کنیم اندر این دیار

ساقی بیا برغم امیر و حکیم و شیخ
آن جام مرد افکن مردانه را بیار

تا مست گردم از می و پرده برافکنم
سوزم همه حجاب و نشانم همه غبار

گیرم دو زلف یار و در آغوشش آورم
بستانم آنچه حاصل عمر است و روزگار

آنگه که مست گشتم و سرخوش شدم زوصل
گویم مدیح مظهر حق دست کردگار

زآشفته دست گیر که از پا فتاده است
ای سایه خدای زمن سایه برمدار