هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به موضوعاتی مانند عشق، رهایی از تعلقات دنیوی، تسلیم در برابر عشق الهی، و نقد ریاکاری و زهد ظاهری می‌پردازد. شاعر از عشق به عنوان نیرویی قدرتمند یاد می‌کند که عقل را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و انسان را به سمت حقیقت سوق می‌دهد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به موضوعاتی مانند خرابات و نقد زهد ممکن است نیاز به پیش‌زمینه‌ای از ادبیات و فرهنگ فارسی داشته باشد.

شمارهٔ ۵۷۵

بحث حکمت چه میکنی برخیز
دفتر معرفت در آب بریز

نام اغیار ذکر آن لب نوش
ما هوا خواه شهد زهرآمیز

چهره او ززلف غالیه بود
زلفکانش بماه عنبر بیز

در خرابات رفتم و دادم
دفتر زهد و خرقه پرهیز

عشق چون در مصاف پنچه گشاد
عقل مسکین نداشت پای ستیز

همچو روباه پیش پنجه شیر
سر قدم کرد و جست راه گریز

تشنه گان وصال جانان را
میدهد آب نوک خنجر تیز

راست کیشان بطوف میخانه
شیخ با سر دوان براه حجیز

تلخ کامم بکشت چون فرهاد
عشق شیرین لبان شورانگیز

خواهی آشفته گر علاج جنون
دل بزنجیر زلف یار آویز

رشته زلف اوست حبل الله
که نجاتت دهد زرستاخیز
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.