هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که در آن شاعر از رهایی از تعلقات دنیوی، عشق مجازی و رسیدن به عشق حقیقی سخن می‌گوید. او از تجربه‌های خود مانند نوشیدن شراب ازلی، رهایی از بت‌خانه و رسیدن به یوسف مصر (نماد عشق حقیقی) می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین ممکن است برخی از استعاره‌ها مانند 'شراب ازلی' برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا گمراه‌کننده باشد.

شمارهٔ ۶۹۷

وحشی صفت از خلق رمیدیم رمیدیم
در حلقه دام تو طپیدیم طپیدیم

تا شاهد لیلی وش ما پرده برافکند
مجنون صفت از غیر رمیدیم رمیدیم

دادند بما جام شراب ازلی را
پیمانه چو خمخانه کشیدیم کشیدیم

میگفت که این شور و نوایم زدگر جاست
این زمزمه از نای شنیدیم شنیدیم

چون راه ندادند بپرواز گلستان
در زیر پر خویش خزیدیم خزیدیم

بتخانه و بت بود چو اسباب تعلق
ما رشته زنار بریدیم بریدیم

جز درد سر از عشق مجازی نبرد دل
بسیار در این کوچه دویدیم دویدیم

پرداخته بازار دل از جلوه اغیار
تا یوسف مصر تو خریدیم خریدیم

دیدیم که در کوی حرم کس نکشد صید
آشفته از آن بام پریدیم پریدیم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.