هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که به موضوعاتی مانند عید، شادی، عفو الهی، رحمت خداوند، و اهمیت ذوق سلیم در فهم حقایق می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند ساقی، مطرب، و دیر مغان برای بیان مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و شناخت نسبتاً خوبی از مفاهیم مذهبی و فلسفی دارد. همچنین، برخی از اشارات و استعارات ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۷۴۰

شاهد عید از در آمد شد زدل اندوه بیم
ساقی گلچهره کو مطرب کجائی کو ندیم

بعد از این دل مرده نتوان بود کز لطف هوا
مرده گان را زنده میدارد از این جنبش نسیم

همره ما باش تا بنمایمت دیر مغان
زاهدا اینست رندانرا صراط مستقیم

میزند در پرده مطرب نکته توحید را
فهم این معنی نخواهد کرد جز ذوق سلیم

عکس ساقی را بجام می همی بیند بصیر
آنچنان کز می کند حل معما را حکیم

ارتکاب معصیت را گرچه شد انسان عجول
نیست چندان در بر حلم خداوند حلیم

میکنم من در گنه اصرار کاندر روز حشر
تا توانم کرد میزانش بر عفو رحیم

هست شیطان را طمع آمرزش از عفو خدای
رحمت و انعام ایزد بس که شد عام عمیم

با وجود بسمله نبود ضرر در هیچ شبی
می بده ساقی به بسم الله الرحمن الرحیم
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.