هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار از عشق و فراق سخن می‌گوید، از سوختن در راه عشق، از فدا کردن دین و دل برای معشوق، و از تحمل رنج‌های عاشقی. او خود را با بلبل و پروانه مقایسه می‌کند که تنها فغان و سوختن می‌دانند. در نهایت، از انتخاب راه مهر علی(ع) سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'فروختن دین و دل' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.

شمارهٔ ۷۸۵

دوش بی شمع جمالت بزم عیش افروختم
عود وش از یاد زلفینت بر آتش سوختم

چون صدف دیده بدامان ریخت در شام فراق
آن گهرهائی که از خون جگر اندوختم

جز فغان و سوختن اندر طریق عاشقی
بلبل و پروانه را من شیوه ها آموختم

دوش همچون شیخ صنعان بر در دیر از وفا
دین و دل در عشق آن ترسا بچه بفروختم

جامهای عاریت آشفته افکندم بزیر
تا که بر تن کسوت مهر علی را دوختم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.