هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر حماسی و عرفانی است که در آن شاعر از هجوم دشمنان با لشکری انبوه سخن می‌گوید و از خداوند طلب یاری می‌کند. در این شعر، اشاره‌هایی به داستان‌های قرآنی مانند اصحاب فیل، حضرت ابراهیم و نمرود، حضرت موسی و فرعون، و حضرت یوسف شده است. شاعر با استفاده از این تمثیل‌ها، به مبارزه با دشمنان و طلب کمک از نیروی الهی می‌پردازد.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی، و همچنین اشاره به داستان‌های پیچیده قرآنی، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک کامل این متن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی و داستان‌های مذهبی دارد.

شمارهٔ ۱۰۱۲

خصم با انبوه لشکر آمد و خیل سپاه
الغیاث ای دیده و دل الغیاث ای اشک و آه

آه من بگذر زماه و اشک من ماهی بگیر
گر گرفته لشکر اعدا زماهی تا بماه

کعبه ای دل بود خصم دغا اصحاب فیل
هان ابابیلی بکن خود نیمه شب بر این سپاه

گرچه فرعون است دشمن رود نیل از چشم ساز
خصم را با لشکرش در لجه خود کن تباه

خصم اگر نمرود باشد یا که خود تو پشه ‏
همتی خواه از خلیل و مغز دشمن را بکاه

کاروان لطف حیدر آمد از پی غم مخمور
گرچه یوسف وارت افکندندن از حیلت بچاه

گر جهان دشمن بود جویم مدد از ذوالفقار
برق سوزد گر بود آشفته یک عالم گناه
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.