هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که از نفس انسان می‌خواهد از ظاهر به باطن روی آورد، از مردم فاصله بگیرد و به حقیقت بپیوندد. شاعر از عشق حقیقی، رهایی از تعلقات دنیوی و خطرات نگاه دیگران سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای سنین پایین دشوار است. همچنین، برخی از اشارات مانند 'نظر' و 'بتان' ممکن است نیاز به توضیح داشته باشد.
شمارهٔ ۱۰۷۳
ای نفس گر از در معنی بدرآئی
از صحبت ظاهر بحقیقت بگرائی
عزلت بگزینی زهمه خلق چو عنقا
نه بلبل شیدا که بهر گل بسرائی
آنروز نماید به تو رخ شاهد معنی
کز کسوت صورت بحقیقت بدرآئی
چون میوه تو نیست بجز حسرت و حرمان
گیرم توام ای نخل محبت بدرآئی
ای آنکه ملامت کنی ارباب نظر را
هشدار مبادا که به تیر نظر آئی
ای ناوک مژگان بتان از چه کمانی
کاز شست رهانا شده اندر جگر آئی
آشفته از آن زلف پریشان چه شنیدی
کامروز زهر روزت آشفته تر آئی
از صحبت ظاهر بحقیقت بگرائی
عزلت بگزینی زهمه خلق چو عنقا
نه بلبل شیدا که بهر گل بسرائی
آنروز نماید به تو رخ شاهد معنی
کز کسوت صورت بحقیقت بدرآئی
چون میوه تو نیست بجز حسرت و حرمان
گیرم توام ای نخل محبت بدرآئی
ای آنکه ملامت کنی ارباب نظر را
هشدار مبادا که به تیر نظر آئی
ای ناوک مژگان بتان از چه کمانی
کاز شست رهانا شده اندر جگر آئی
آشفته از آن زلف پریشان چه شنیدی
کامروز زهر روزت آشفته تر آئی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
