هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق، مستی، و زیبایی یار سخن می‌گوید و از درد دوری و غم می‌نالد. او از موسیقی و نواهای عاشقانه لذت می‌برد و تمایلی به شنیدن پندهای خردمندان ندارد. تصاویر شعری مانند بلبل، گل، و مرغ نیز برای بیان احساساتش به کار رفته‌اند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیمی مانند شراب و مستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد. همچنین، برخی از مضامین عاشقانه و احساسی آن نیاز به درک عمیق‌تری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۱۱۸۶

ساقی بیار جامی از آن مایه خوشی
تا بیخ غم بسوزم از آن آب آتشی

گر داروی خوشی بقدح باشدت بیار
زیرا که دل دیده بدوران آن خوشی

خوش میزنی به پرده تو مطرب نوای عشق
چون این نوا کسی نشنیده بدلکشی

ای چشم یار حالت مستیت چون بود
چون خون خلق خورده نگاهت بسرخوشی

بلبل که پیش گل بسراید غزل هزار
پیش رخت چو غنچه کشد پیشه خامشی

تا نشنوم نصحیت ارباب هوش را
بگذار تا بمانم در خواب بیهشی

آشفته همچو مرغ بنخجیر گه پرد
شاید باشتباه بدامش تو درکشی

پندارم ای غلام ثناخوان حیدری
ورنه کسی ندیده نگارین باین کشی
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.