هوش مصنوعی: شاعر در این متن از بی‌خوابی و اندوه ناشی از عشق و فراق سخن می‌گوید. او آرزو می‌کند که معشوقش به دست خودش او را بکشد تا به آرزویش برسد و از این درد رها شود.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند مرگ و خودکشی (هرچند به صورت نمادین) نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد.

رباعی شمارهٔ ۹

شبها گذرد که دیده نتوانم بست
مردم همه از خواب و من از فکر تو مست

باشد که به دست خویش خونم ریزی
تا جان بدهم دامن مقصود به دست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.