هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و علاقه‌اش به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که بدون او همه چیز بی‌ارزش است، اما با وجود او همه چیز ارزشمند می‌شود.
رده سنی: 15+ این شعر حاوی مفاهیم عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. درک عمیق‌تر این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌های عاطفی بیشتری دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۰

هشیار سری بود ز سودای تو مست
خوش آن که ز روی تو دلش رفت ز دست

بی‌تو همه هیچ نیست در ملک وجود
ور هیچ نباشد چو تو هستی همه هست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.