هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از عشق و علاقهاش به معشوق سخن میگوید و بیان میکند که بدون او همه چیز بیارزش است، اما با وجود او همه چیز ارزشمند میشود.
رده سنی:
15+
این شعر حاوی مفاهیم عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسنوسال قابل درک نباشد. درک عمیقتر این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری و تجربههای عاطفی بیشتری دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۰
هشیار سری بود ز سودای تو مست
خوش آن که ز روی تو دلش رفت ز دست
بیتو همه هیچ نیست در ملک وجود
ور هیچ نباشد چو تو هستی همه هست
خوش آن که ز روی تو دلش رفت ز دست
بیتو همه هیچ نیست در ملک وجود
ور هیچ نباشد چو تو هستی همه هست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
۴۹۲۶
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.