هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های طبیعت و گل‌ها اشاره دارد و از باغبان می‌خواهد که سرو را در جایگاه مناسب خود بنشاند. همچنین، شاعر از گل خاصی سخن می‌گوید که از خار و خزان دور است و اگر دیده شود، باعث دوری از گلشن می‌شود. در ادامه، شاعر به مقایسه نهال خود با نهال دیگری می‌پردازد و توصیه می‌کند که برای رفع آشفتگی، حرز یمان خوانده شود. در نهایت، شاعر مدح حیدر (علی) را به عنوان بهترین حرز توصیه می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و مدح اهل بیت است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۲۴۹

الا ای باغبان خاصیت سرو روان دانی
اگر آن سرو بالا را بجای سرو بنشانی

بنازم ایزد گلی دارم که از خار و خزان فارغ
اگر آن گل ببینی روی از گلشن بگردانی

اگر دامن کشان آید بباغ آن سرو گلچهره
بسرو و سنبل و سوری و گل دامن برافشانی

مگر باغ نظر دارم که باغی در نظر دارم
اگر آید بجلوه در جمال او فرومانی

نهال تو ترنج آرد نهال من شکر بارد
برو آشفته وش میبایدت حرز یمان خوانی

کدامین حرز از آن بهتر که خوانی مدحت حیدر
که در هر جا که درمانی خود از این حرز برهانی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.