هوش مصنوعی: این متن شعری است که به مضامینی مانند عشق، تقدیر، حقیقت و هوشیاری می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند شراب، پروانه، اشک اسیران و فریب سخن استفاده کرده تا احساسات عمیق و فلسفی خود را بیان کند. در نهایت، این شعر به بلندهمتی و جستجوی حقیقت اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربهٔ ادبی نیاز دارد. همچنین، برخی از واژگان و استعاره‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۹۲

گل نشاط به بزم شراب پامال است
پیاله در کف مستان چراغ اقبال است

به اشک چشم اسیران کجا نگاه کند
چو موج در ره او آب خضر پامال است

عیان بود به تو پروانه آخر کارت
که سرنوشت تو بر صفحه ی پر و بال است

اگر به چشم حقیقت نظر کنی، دانی
که طوق فاخته بر پای سرو خلخال است

بهوش باش فریب سخن دلت نبرد
سواد نامه ی ما از سیاهی خال است

نکرد فتح مرادی سلیم در همه عمر
که گفته است که همت بلنداقبال است؟
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.