شکفته گل ز بر خار ما همیشه رود
چو موج کوچه دهد سنگ ما که شیشه رود

هنوز دامن اگر بیستون بفشارد
هزار سیل به هرسو ز آب تیشه رود

چو عشق در دلم آمد، هوس کنار گرفت
که شیر شعله چو بیند، برون ز بیشه رود

شراب باعث تسخیر خوبرویان است
به بوی باده ی گلگون، پری به شیشه رود

سلیم، سیر و سفر هم نهایتی دارد
چو آب چشمه کسی تا به کی همیشه رود