زهی ز نور جبین تو در حجاب چراغ
به پیش روی تو گل چون در آفتاب چراغ

چنان که گل ز چمن خوش کنند گلچینان
کند به بزم تو پروانه انتخاب چراغ

ز رشک نور رخت از فتیله معلوم است
که خورده است چه مقدار پیچ و تاب چراغ

کمندافکن بام فلک بود شب ها
ز برق نور به بزم تو چون شهاب چراغ

دلم ز دیدن تیغت به سینه می لرزد
چو صبح سر زند، آید به اضطراب چراغ

ز شوق بزم تو از آب چشم در فانوس
نهاده است گل خویش را در آب چراغ

چو آفتاب به وصف جمال دوست سلیم
نوشته از پر پروانه صد کتاب چراغ

«سلیم تهرانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir