هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که دیگر توانایی و تدبیر بیشتری برای مقابله با دشمنانش ندارد، چه آن‌ها با شمشیر یا تیر به او حمله کنند. او تصمیم می‌گیرد که اگر بتواند، آستین دشمن را بگیرد و اگر نه، به آستان او برود و تسلیم شود.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، موضوع تسلیم و مقاومت نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد تا به درستی درک شود.

رباعی شمارهٔ ۹۹

خیزم که نماند بیش ازین تدبیرم
خصم ار همه شمشیر زند یا تیرم

گر دست دهد که آستینش گیرم
ورنه بروم بر آستانش میرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.