هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که با وجود احساس کوچکی و ناچیزی در برابر خداوند، عشق و علاقه‌اش به او چنان قوی است که هرچه بیشتر از او دور می‌شود، احساس زنده‌تر بودن می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عشق الهی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم عمیق ادبیات فارسی دارد. این مفاهیم برای سنین پایین‌تر ممکن است قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۹۸
از جملهٔ بندگان منش بنده‌ترم
وز چشم خداوندیش افکنده‌ترم
با این همه دل بر نتوان داشت که دوست
چندانکه مرا بیش کشد زنده‌ترم
وز چشم خداوندیش افکنده‌ترم
با این همه دل بر نتوان داشت که دوست
چندانکه مرا بیش کشد زنده‌ترم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
