هوش مصنوعی:
شاعر از نگاه عاشقانه و عشق نافرجام خود ابراز پشیمانی می‌کند و تقصیر را به دل و نگاه خود نسبت می‌دهد. او از درد دل و آه‌های بی‌شمار خود سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق مانند عشق نافرجام و پشیمانی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد یا نیاز به تجربه و بلوغ عاطفی بیشتری داشته باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۲۷
ای کاش نکردمی نگاه از دیده
بر دل نزدی عشق تو راه از دیده
تقصیر ز دل بود و گناه از دیده
آه از دل و صد هزار آه از دیده
بر دل نزدی عشق تو راه از دیده
تقصیر ز دل بود و گناه از دیده
آه از دل و صد هزار آه از دیده
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
