هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و اشتیاق خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چشمانش از فراق او مانند لاله‌زار سرخ و گریان مانند ابر بهاری است. او آرزو دارد روزی معشوق را ببیند و اشک‌هایش مانند قطرات باران بر زمین چکیده باشد.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۲۸

ای بی‌رخ تو چو لاله‌زارم دیده
گرینده چو ابر نوبهارم دیده

روزی بینی در آرزوی رخ تو
چون اشک چکیده در کنارم دیده
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.