۲۱۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۳

ما راست ای سرآمد لیلی نگاهها
از هر نگه به وادی وصل تو راهها

از حیرت تو چون صف مژگان به دور چشم
مانده است خشک بر لب ما فوج آهها

بر خاک جلوه گاه تو ای شمع بزم قدس
پروانه وار گرم تپیدن نگاهها

توحید را وجود فلکها دلیل بس
استاده بی ستون زکه این بارگاهها؟

از مهر و ماه، پرردگیان حریم قدس
بر آسمان فکنده زشوقت کلاهها

جویا جواب آن غزل واعظ است این
دلها زهای های غمت خانقاهها
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.