هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و معنوی است که در آن شاعر از درد عشق، جدایی، و اشتیاق به معشوق صحبت می‌کند. همچنین، مفاهیمی مانند گناه، توبه، و رحمت الهی نیز در آن دیده می‌شود. تصاویر شاعرانه مانند ماهی در قلاب، آتش عشق، و موج دریا به زیبایی احساسات شاعر را منتقل می‌کنند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و معنوی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از تصاویر و استعاره‌ها نیاز به درک ادبی بالاتری دارند.

شمارهٔ ۴۹۳

دل مرا در پیری از قهر الهی می تپد
تا قدم قلاب شد تن همچو ماهی می تپد

عشق زور آورد و تن خواهی نخواهی می تپد
دل ز قلاب محبت همچو ماهی می تپد

یاد حسن شعله ناک آتش افروز دلت
بی تو در چشمم سپند آسا سیاهی می تپد

نسترن زار بناگوشی به یادم آورد
در برم دل از نسیم صبح گاهی می تپد

بسکه از تیغش دم آب دگر را تشنه است
زخم بر اندام من مانند ماهی می تپد

چون دل از شوق کنارم در شب بیداد او
تا نگردیده است اشک از دیده راهی می تپد

در هوای گرم سیر عشق آسایش مجوی
موج بحر از تشنگی اینجا چو ماهی می تپد

در حریم رحمتش غیر از گنه را بار نیست
چون گنهکاران دلم بر بی گناهی می تپد

زین گنه جویا که رفتم از حریم خاطرش
چون دلم دایم زبان عذرخواهی می تپد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.