هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عارفانه، بیانگر احساسات شاعر نسبت به معشوق است. شاعر از محبت‌ها و جفاهای معشوق سخن می‌گوید و از او می‌خواهد که مانند گذشته با او رفتار کند. همچنین، شاعر به وفاداری خود تأکید دارد و معشوق را به دلیل لطف و پاکدامنی‌اش ستایش می‌کند.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و عارفانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به‌کاررفته در شعر ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند.
شمارهٔ ۱۷
خط چو مهر گیا تا نموده یی ما را
هزار مهر و محبت فزوده یی ما را
جفا نموده ات اکنون طریق رندی نیست
چنان نما که در اول نموده یی ما را
اگر حدیث پری بر زبان ما بگذشت
بجان دوست که در دل تو بوده یی ما را
بخنده یی که از آن پسته دهن کردی
دردی ز عالم معنی گشوده یی ما را
چه حاجت است که لافیم از وفا چون تو
بصد هزار جفا آزموده یی ما را
سگ توییم که از لطف و پاکدامانی
غبار از آینه دل زدوده یی ما را
بعشوه گفت که اهلی گر از تو دل بردیم
تو هم بلطف سخن دل ربوده یی ما را
هزار مهر و محبت فزوده یی ما را
جفا نموده ات اکنون طریق رندی نیست
چنان نما که در اول نموده یی ما را
اگر حدیث پری بر زبان ما بگذشت
بجان دوست که در دل تو بوده یی ما را
بخنده یی که از آن پسته دهن کردی
دردی ز عالم معنی گشوده یی ما را
چه حاجت است که لافیم از وفا چون تو
بصد هزار جفا آزموده یی ما را
سگ توییم که از لطف و پاکدامانی
غبار از آینه دل زدوده یی ما را
بعشوه گفت که اهلی گر از تو دل بردیم
تو هم بلطف سخن دل ربوده یی ما را
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
