عاشقم بر آن بت و دل خون که از اندیشه است
کز پس هفتاد سالم بت پرستی پیشه است

از دل پرخون مستان ای پری غافل مشو
کاین حریفان را بجای باده خون در شیشه است

دوستان، مهر چنین سروی ز دل چون برکنم
کاین نهال فتنه را در جان من صد ریشه است

ساز عشق از خسرو آمد سوز عشق از کوهکن
کوهکن را نغمه عشرت صدای تیشه است

از تو ما را کی بود اندیشه بوس و کنار
فکر پابوس تو مارا غایت اندیشه است

کی رقیب سگ صفت جا در سر کویش کند
او چه سگ باشد که اهلی شیر این سربیشه است

«اهلی شیرازی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir