هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعاتی مانند گذر زمان، جوانی و پیری، فقر و غم، امید به حمایت الهی، و ارزش شجاعت و صبر می‌پردازد. شاعر از وضعیت خود و دیگران سخن می‌گوید و به دنبال حمایت و رهایی از مشکلات است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، برخی از مضامین مانند فقر و غم ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۳۲

جهان جوان ز بهار و خزان پیری ماست
کنون بساغر می وقت دستگیری ماست

تو مست عیش و فقیران غبار غم دارند
ترا چه غم ز غبار غم و فقیری ماست

وصال چشمه خورشید سایه تابش نیست
مگو که دوری از آب حیات سیری ماست

اگر چو ذره دلیریم پیشت ای خورشید
هم از حمایت مهر تو این دلیری ماست

خلاص ما ز اسیری مباد تا به ابد
اگر مراد توای دوست در اسیری ماست

سخن ز وصف جوانان دلپذیر مگوی
اگر مراد تو ناصح سخن پذیری ماست

غم از قیری ما نیست ذره وش اهلی
که آفتاب در آن کو بصد حقیری ماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.