تو آفتابی و تا ذره یی ز من باقی است
مرا هوای تو ایشمع انجمن باقی است

چراغ وصل گر از مهر می کنی روشن
بیا بیا که هنوز آتشی ز من باقی است

بنای میکده طوفان عشق کند ولی
هنوز آتش سودای برهمن باقی است

کنون به گشت چمن باغبان درم بگشای
که گل برفت و خس و خار در چمن باقی است

ز جور زلف تو اهلی سخن دراز نکرد
وگر مجال حکایت بود سخن باقی است