بکوی میکده آخر سبوی ما بشکست
میان مغبچگان آبروی ما بشکست

بکام تشنه ما بود شربت دیدار
فلک بدست ستم در گلوی ما بشکست

گذشته بود ز حد آرزو پرستی ما
خلیل عشق بت آرزوی ما بشکست

بکنج صومعه بودیم مست هی هی ذکر
درآمد آن صنم و های هوی ما بشکست

چه جای مستی و دیوانگی و بی باکی است
کنون که سنگ ملامت سبوی ما بشکست

کرشمه یی که مه نو بر آسمان میکرد
بگوشه نظری تند خوی ما بشکست

دگر حکایت مجنون که بشنود؟ اهلی
کنون ک معرکه اش گفتگوی ما بشکست