گر یار مرا میل من خسته بسی نیست
من دانم و او محرم این راز کسی نیست

گر بوالهوسان را هوس شربت وصل است
مارا بجز از چاشنی غم هوسی نیست

من بنده آن شوخ که از تندی و تلخی
بر شکرش آلایش چشم مگسی نیست

جور و ستم یار کشم تا نفسی هست
چون طاقت نادیدن یرام نفسی نیست

آن مرغ که از صحبت گلزار خروشد
گو شکر کن آخر که چومن در قفسی نیست

گر پیش و پسی در ره عمرست زمردن
در راه شهیدان وفا پیش و پسی نیست

آنرا که بود عهد و وفا با همه اهلی
جز پیر خرابات درین راه کسی نیست