۱۶۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۱۵

وصل تو گر زمانه نصیب رقیب کرد
شکر خدا که درد تو ما را نصیب کرد

در عشق صرفه یی نبرد جز کسی که او
دنیا و آخرت همه صرف حبیب کرد

عمری است کاشنای شگان در توام
بر من سگ تودوش نگاهی غریب کرد

پندم مده که هیچ دل از دست رفته ات
نشنیده ام که گوش به پند ادیب کرد

گلبانگ اهلی از گل رویت بلند شد
فیض جمال گل مدد عندلیب کرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.