چشم ز گریه خانه مردم پر آب کرد
طوفان اشک من همه عالم خراب کرد

گفتی لب مراست بدلها حق نمک
حقا که این نمک جگر من کباب کرد

ز امید می ز لعل تو مردیم در خمار
با ما شراب لعل تو کار سراب کرد

وصلت نصیب مردم بیدار شد ز بخت
مارا بعشوه نرگس مستت بخواب کرد

حسنت چراغ دیده و دل هر دو بر فروخت
کاری که کرد حسن تو کی آفتاب کرد

اهلی رضای دوست پسندد ز کام خود
از هرچه خوانده است همین انتخاب کرد