هوش مصنوعی: این متن به بررسی روابط پیچیده بین افراد نیک و بد، میگساران و حسودان، عاشقان و قدسیان، و رندان و اهل دل می‌پردازد. شاعر از تضادها و دوگانگی‌های موجود در جامعه سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که ظاهر افراد همیشه با باطن آنها مطابقت ندارد. همچنین، به موضوع عشق و محبت به عنوان گنجینه‌ای ارزشمند اشاره شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به میگساری و تضادهای اجتماعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.

شمارهٔ ۴۳۹

تا جهان بوده است با نیکان بدان در کینه اند
میگساران را حسودان دشمن دیرینه اند

بگذر از اهل ورع کاین مردم افسرده دل
همچو کرم پیله زیر خرقه پشمینه اند

قدسیان گنجینه سر محبت گر شدند
عاشقان با داغ عشقش نقد آن گنجینه اند

در خراباتند مستوران به مستی متهم
مفتیان مستند و شیخ مسجد آدینه اند

کی غم و دردت برون از دل کنم کاین همدمان
همچو جان در دل درون و همچو دل در سینه اند

آنحریفان کز می وصل تو شب بودند مست
تا قیامت در خمار آن می دوشینه اند

غیبت رندان نگنجد در درون اهل دل
دم مزن اهلی که پاکان صفا آیینه اند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.