مجنون شوم و وارهم از بوالهوسی چند
باشد که برآرم بفراغت نفسی چند

مردن به ازین زندگی تلخ که بینم
بر شکر عیسی نفسان خرمگسی چند

باشد که نسیمی وزد از جانب لیلی
تا از ره مجنون ببرد خار و خسی چند

هرگز دم وارستگی از کس نشنیدیم
مرغی دو سه دیدیم اسیر قفسی چند

اهلی ز حریفان جهان قطع نظر کن
آدم شو و بگریز ازین هیچکسی چند