۱۹۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۹۹

روز ازل که جز رقم کفر و دین نبود
مارا بغیر حرف وفا بر جبین نبود

تا بوده ام بتان بوده ام ولی
هرگز چنین نبودم و کس هم چنین نبود

خوارم کنون بنزد تو خوش آنزمان که من
اظهار عشق با توام ای نازنین نبود

ترک بتان کفایت عقل است و دین ولی
انگارم آنکه هرگزم این عقل و دین نبود

گرشد گدای حسن تو اهلی متاب روی
زانرو که هیچ خرمن بی خوشه چین نبود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.