هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از عشق و جذابیت معشوق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند ابرو، آهو، موی معشوق و... احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین از مفاهیمی مانند عشق، جادو، جنون و... برای توصیف حالات خود استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین استفاده از برخی استعاره‌ها و کنایه‌ها نیاز به درک ادبی بالاتری دارد.

شمارهٔ ۵۲۰

کلک قضا که صورت ابروی او کشید
مدی ز مشک بر سر آهوی او کشید

مشکین غزال من ز بر من چه میرود
چون در کمند عشق مرا موی او کشید

شیرین مگر بشربت کوثر کند خدای
این تلخیی که جان من از خوی او کشید

مشنو که کلک صنع بدین نازکی دگر
سروی بشکل قامت دلجوی او کشید

روی گل ارچه باد بصد گونه سرخ ساخت
صد گونه انفعال گل از روی او کشید

مارا ز اوج عرش بدین قعر چاه غم
هاروت وار نرگس جادوی او کشید

مشق جنون زنیم که حرفی مگر توان
در گوش او ز سلسله موی او کشید

در بزم او چه تحفه برد اهلی گدا
جانی که داشت پیش سگ کوی او کشید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.