نه آه از جان زار من برآمد
که دود از روزگار من برآمد

ربودند از من مجنون غزالی
که عمری در کنار من برآمد

مگر باد صبا ز آن سو گذر کرد
که مشکین بوی یار من برآمد

عجب نبود که گرد از من برآمد
چنین کز جا سوار من برآمد

خوشم اهلی کزین مژگان خونریز
گلی آخر ز خار من برآمد