۱۶۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۷۶

فلک که مشعل مهرش زبام میسوزد
زرشگ صحبت رندان مدام میسوزد

فروغ مشعل دولت چو برق در گذرست
چراغ گوشه نشین صبح و شام میسوزد

دلا بچرب زبانی خیال وصل مپز
که شمع مجلس ازین فکر خام میسوزد

اگر عزیزم اگر خوار بگذرم زین در
که خار و گل همه آنجا تمام میسوزد

فروغ حسن جهانسوز او بین اهلی
مپرس کز دل و جانت کدام میسوزد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.