هوش مصنوعی: این شعر از رنج‌ها، عشق ناکام و ظلم‌های زندگی سخن می‌گوید. شاعر از گذر عمر، فراق یار، دردهای عاشقانه و ناامیدی می‌نالد و به شرایط سخت و ناعادلانه‌ای که در آن گرفتار شده اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عمیق عاشقانه، رنج‌های روحی و نقد اجتماعی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی مفاهیم مانند مرگ و ظلم نیاز به بلوغ فکری دارند.

شمارهٔ ۵۸۴

عمرم بآه و ناله و فریاد می رود
عمر عزیز من همه بر باد میرود

شیرین نماند و شوری خسرو که ظلم کرد
روز قیامت از دل فرهاد میرود

در هر قدم هزار گرفتار در رهند
وان سرو ناز از همه آزاد میرود

غم نیست گر به بستر مرگم ز هجر او
در این غمم که مدعی ام شاد میرود

یادم کجا کند که اسیران درد او
چندان بود که درد من از یاد میرود

با سیل گریه خانه در آن کوی چون کنم؟
کانجا هزار خانه ز بنیاد میرود

اهلی که شد بآتش آه از جهان برون
از جور دوست باعلم داد میرود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.