هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و از تأثیرات عمیق عشق بر خود و جهان صحبت می‌کند. او از عناصری مانند لب، خنده، آب حیات، آتش، آینه، و گل برای توصیف معشوق استفاده می‌کند و احساسات خود را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۰۵

در لعل لبش چاشنی خنده ببینید
در آب حیات آتش سوزنده به بینید

نظاره کنید آینه طلعت او را
تا صورت حال من درمانده به بینید

خونریزی چشم سیه او اگر این است
مشکل که در آفاق کسی زنده به بینید

گر گل بشکست از رخ آنشوخ عجب نیست
گل چیست؟ شکست مه تابنده به بینید

ایشاه وشان دولت خوبی گذران است
یک ره سوی درویش کهن ژنده به بینید

اول نظر از خویش بپوشید چو اهلی
وانگاه در و صورت فرخنده به بینید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن (رمل مثمن مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.