جایی که فلک پیش بتان پشت دوتا کرد
محراب نشین پشت بدیوار چرا کرد

منت چه نهد بخت اگر یار قدح داد
بر تشنه لبان رحم نه او کرد خدا کرد

ما در عجب از طالع خویشیم که آن شوخ
مست آمد و چشمی بغلط جانب ما کرد

بر عمر وفا نیست ولی یار چو آمد
عمری دگرم داد چه بر وعده وفا کرد

اهلی سگ پیری است که سرمایه پیری
در پای جوانان قباپوش فدا کرد