هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عارفانه، بیانگر درد دوری از معشوق و آرزوی رساندن پیام دل به اوست. شاعر از زبان دل و جان سخن می‌گوید و از رنج فراق می‌نالد. او امیدوار است که بخت یارش شود و پیامش به معشوق برسد. همچنین، در ابیاتی به مضامین عرفانی مانند تازه شدن جان و هنر نزد اهلش اشاره می‌شود.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات ادبی و تاریخی مانند اشاره به سلیمان و جم نیاز به دانش پیشینه‌ای دارد که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان از آن برخوردارند.

شمارهٔ ۷۹۲

دور از تو دل من به که پیغام فرستد
پیغام همان به که دلارام فرستد

پیش تو حکایت بزبان دل و جان است
آنجا رقم خامه دل خام فرستد

گر نامه نویسد دلم از خون جگر هم
کو طایر همت که بر آن بام فرستد

خواهم بدعا حرفی از آن لب که چو عیسی
جان تازه کند گر همه دشنام فرستد

لب تشنه آن رشحه کلکم مگرم بخت
این رحمت خاص از کرم عام فرستد

نرگس برهش دیده سپید است چو یعقوب
تا بوی خود آن سرو گلندام فرستد

هرگز نکند یاد من آن آهوی مشکین
هم باد که بویی بهر ایام فرستد

اهلی چکند عرض هنر نزد کسی کو
خاتم بسلیمان و به جم جام فرستد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.