هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از شادی دیدار معشوق و احساسات عمیق عاشقانه سخن می‌گوید. شاعر از عشق، نیاز، ناز، و رقابت در عشق صحبت می‌کند و از عناصر طبیعت مانند سرو و گل برای توصیف معشوق استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه عمیق و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات نیاز به درک ادبی بالاتری دارند.

شمارهٔ ۸۱۰

سرشک شادی وصل از چه جانگداز آمد
خوشم که دیگرم آبی بجوی بازآمد

چو شمع باتو بدعوی زبان کشد ترسم
که سر بباد دهد چون زبان دراز آمد

اگر چه عشق نخست از مجاز میخیزد
حقیقت همه عالم درین مجاز آمد

سر نیاز بپایت چو سایه سرو نهاد
چو ناز باتو نگنجید در نیاز آمد

بباغ خوبی اگر صد هزار شاخ گل است
قد چو سرو تو بر جمله سرفراز آمد

اگر رقیب بگرید زآه من چه عجب
که سنگ خاره ازین شعله در گداز آمد

بسوخت اهلی و یار از درش برون نامد
کنونکه نیز در آمد بخشم و ناز آمد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.