کاکل شکست و شد گره کار بسته تر
کار دل شکسته ما شد شکسته تر

ابرو گشاده بود و مرا کار بسته بود
بر زد گره بر ابرو و شد کار بسته تر

اکنون طمع به خسته غم نیست کز دلش
آتش بلندتر شد و افغان نشسته تر

در انتظار روز دگر چند جان دهد
بیمار دل که روز به روز است خسته تر

بازآ که ما بیاد تو از نقش دیگران
دل شسته ایم و دیده ز دل نیز شسته تر

اهلی بیمن عشق تو ای آفتاب حسن
باشد همیشه روز بروزش خجسته تر